Inspirerend

Speelsheid is belangrijk
Voeg eigenschappen bij elkaar als bevlogenheid, creativiteit en associatief denken. Meng deze met fantasie, nieuwsgierigheid en durf, hussel deze vervolgens met speelsheid en pret, dan krijg je inspirerende mensen. Veelal beelddenkers.

“Speelsheid is dus belangrijk,
zodat we vorm, functie en schoonheid niet langer apart bekijken,
maar in een harmonieus geheel,”
aldus Aimee Mullins, wiens boeiende levensverhaal op het internet te volgen is.

Als beelddenkers hun speelsheid verliezen
Kort na de publicatie van het vorige blog kreeg ik een bijzonder telefoontje.
Henriëtte (48) werd door een collega danseres getipt mijn blog te lezen. “Het heeft me enorm geraakt,” vertelde ze, “vooral het goddelijke erin. En dat is nou precies waarmee ik mijn publiek in aanraking wil brengen!”
Toen ik haar vertelde dat het goddelijke, in mijn beleving, alles te maken heeft met speelsheid, viel ze stil. “Ik speel niet meer,” antwoordde ze “en ik heb eigenlijk al jaren geen verbinding meer met dat kleine meisje in me.” Ze is dan ook overspannen geraakt.

Ik heb haar website bekeken en haar filmpjes gezien: een bijzondere vrouw. Achter de knop “Biografie” was iets interessants verborgen: haar verhaal begint in 2008. Alles ervoor mag er niet zijn, zo lijkt het.

En zo verdwalen veel beelddenkers zodra ze ophouden met spelen, kinderen èn volwassenen. En als dan ook nog eens stukjes verleden moeten worden weggestopt, raken ze in de knel.

Anders kijken naar onbegrijpelijkheden
Ik ken het uit ervaring. Ik ben toen op zoek gegaan naar iemand die mij met de ZelfKennisMethode (ZKM) kon begeleiden. Ik kwam “op verhaal” en het bracht ook meer samenhang in mijn verhaal, compleet met alle onbegrijpelijkheden. Geleidelijk aan heb ik me hierna kunnen verzoenen met de schaduwkanten uit mijn verleden. En met mezelf!

Beperking als inspiratiebron
Ook Aimee Mullins heeft dit proces doorworsteld. Meer nog, zij heeft haar beperking weten om te buigen tot inspiratiebron:

“Wat eerst beangstigend lijkt, weet poëzie om te vormen tot iets dat uitnodigt om te kijken, en nog eens te kijken, en wellicht zelfs te begrijpen. Het gaat er bij mij niet langer om te leren leven met mijn beperking. Het heeft nu een toegevoegde waarde gekregen en nieuwe mogelijkheden geschapen.
Een prothese vervangt geen verlies, het geeft de gebruiker ervan wel zijn identiteit. Toch kan hij hier creatief mee leren omgaan, hoe hij het maar wil!”

Zo ben ikzelf begiftigd met een manier van kijken waar menig kunstenaar jaloers op kan worden. Elk stukje traject dat ik onderweg tegenkom ervaar ik als volkomen nieuw, ook al ben ik er vaak geweest. Niet eerlijk, wel?

Deze gave bezit ik dankzij het feit dat bij mij het gevoel voor richting ten enen male ontbreekt. Bovendien ben ik behoorlijk kippig.
Vroeger geneerde ik me hiervoor, tegenwoordig kan ik ervan genieten. En ik kan zo intens tevreden zijn met mezelf als ik op eigen kracht de juiste weg heb kunnen vinden!

Ik wens van harte Henriëtte een dergelijke ervaring toe!

Volgende hoofdstukken: 27.Betrokken, 28.Gevoelig voor schoonheid, 29.Veelal bescheiden, 30.Verhalenverzamelaar.

Tweede deel:
B1.Hoe meet je beelddenken?, B2.Wat een beelddenker niet is, B3.Cultuur versus beelddenken, B4.Diagnoses, B5.Als Ad(h)d in de familie zit, B6.Als autisme in de familie zit, B7.Tot groei en bloei brengen, B8.Adviezen t.b.v. het Basisonderwijs, B9.Adviezen t.b.v. het Voortgezet onderwijs, B10.Literatuur en websites

About Pien

In de zelfkenniswerkplaats van Pien helpt de zelfkennismethode (ZKM) op weg naar dichterbij
This entry was posted in Geen categorie and tagged , , , , , , , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *