Gevoel voor rechtvaardigheid
Samen dingen doen behoren tot de favoriete bezigheden van beelddenkers die ik heb leren kennen. Dicht hier tegenaan liggen eigenschappen als sociale betrokkenheid, hulpvaardigheid en zorgzaamheid, die bij hen telkens weer opvallen.
Zo komt Gerrit (8) die zelf wordt gepest, op voor het zoontje van de dokter.
En zo wil Luc (45) een goede geadopteerde vader zijn voor Janna, een meisje dat opgroeit zonder vader.
Carolien (50) ondersteunt andere moeders met dezelfde ASS-problematiek als die van haar gezin.
Paul (45) en Peter (52) maken zich druk om mensen aan het werk te helpen die net even anders zijn, zoals zijzelf. Zoals ik.
Deze beelddenkers werden hier al eens eerder beschreven. En ik kan nog wel even doorgaan.
Je zult maar Mama heten!
Corné (7), heeft grote moeite op school vanwege zijn drukke gedrag, trage spraakontwikkeling en zijn (nog niet gesignaleerde) dyslexie. Als hij ziet dat iemand uit zijn groep wordt gepest weet hij de juf met heel weinig woorden duidelijk te maken dat ze in moet grijpen.
Helen (10), gehinderd door dyslexie en problemen op het gebied van de fijne motoriek, werkt supergemotiveerd. Met succes, mede dankzij haar moeder die telkens weer extra met haar oefent en haar bemoedigt. “Je zult maar Mama heten!”, zegt Helen dan, zich verplaatsend in de lieve taak van haar moeder.
Jeroen (21) ontfermt zich in zijn studentenvereniging vanzelfsprekend over een blinde medestudente.
Loes (48) en haar vader hebben zoveel onderlinge betrokkenheid dat notabene zijn sterven een topervaring wordt van haar leven.
Annie (61) helpt Hanna (67) om oppas te zijn voor haar kleinkinderen. Hanna is een dromerige kunstenares die dit in haar eentje niet kan. Annie, dyslectisch en praktisch van aard, helpt haar nu met grote vanzelfsprekendheid.
Eenzaamheid verminderen
En wat te vinden van modeontwerper Simon de Boer (52)? Uit driehonderd gedragen trouwjaponnen, elk met hun eigen verhaal, liet hij een monumentale patchwork trouwjurk naaien met een sleep van tachtig meter, een zoom van maar liefst 1,8 kilometer. Sinds 2010 is deze te bezichtigen in de Oude Kerk, in Amsterdam.
Met deze jurk wilde Simon het ideaal van het huwelijk en de liefde uitdrukken. “Toch voldoen veel mensen niet aan dit ideaal. Ik hoop hiermee de eenzaamheid te verminderen van mensen die zich schamen voor hun ongelukkige liefdesleven. Ook anderen maken dit dus mee.” Over betrokkenheid gesproken!
En uitgerekend vandaag, de dag dat ik dit hoofdstuk wil publiceren, ontmoette ik Jeanine (48). Wat een ontroerende verhalen vertelde ze!
Haar zoon kreeg na een lange, doodvermoeiende tijd van zoeken de diagnose PDD-NOS. Haar man heeft zij vervolgens ook gevraagd zich te laten onderzoeken. En wat blijkt: ook hij heeft de diagnose ASS gekregen. “Voor mijzelf hoefde het etiket niet. Hij is goed genoeg, zoals hij is. Maar ik zou het zo fijn vinden als hij dan eindelijk eens werk zou vinden dat bij hem past.”
Vriendinnen vroegen zich af waarom zij dan nu niet van hem wegging. Maar zij had intussen goed begrepen dat hij bepaalde dingen gewoon niet ziet. Het is dus geen onwil! “Ik ben blij dat we bij elkaar zijn gebleven.”
Volgende hoofdstukken: 28.Gevoelig voor schoonheid, 29.Veelal bescheiden, 30.Verhalenverzamelaar.
Tweede deel:
B1.Hoe meet je beelddenken?, B2.Wat een beelddenker niet is, B3.Cultuur versus beelddenken, B4.Diagnoses, B5.Als Ad(h)d in de familie zit, B6.Als autisme in de familie zit, B7.Tot groei en bloei brengen, B8.Adviezen t.b.v. het Basisonderwijs, B9.Adviezen t.b.v. het Voortgezet onderwijs, B10.Literatuur en websites
