Reacties

Voor actuele informatie, zie tabblad “Workshops” hierboven of Pien’s Facebookpagina
——————————————————————————————————————————–

IMG_3504Een veranderd zelfverhaal na zes workshopmiddagen

Voorjaar 2019
-De oudste deelneemster vertelde: “De serie workshops heeft mij uiteindelijk vrede met mijn eigen ik gegeven. Dat geeft rust, zelfvertrouwen en ook levensblijheid!”
-Een andere vertelde: “De workshops bij Pien heeft me inderdaad vleugels gegeven zoals zij dat aangegeven had in haar boek ‘Hoe je zorgleerlingen vleugels geeft’. Voor mij was het een bijzondere ervaring. Ik leerde meer wat ik kan en bij me past. Te relativeren en me meer te houden aan wat hoort en me niet teveel aan te passen wat anderen hier van vinden. Daarbij heeft het me aangespoord om belevingen en ervaringen aan het schilderdoek toe te vertrouwen om hier een huiselijke serie van te maken. Dit in een vorm van portretjes van de personen die belangrijk zijn en of waren.”

——————–
Voorjaar 2018
-De oudste deelnemer (72) gaat binnenkort alsnog een stukje ‘ongeleefd leven’ doen: een reis naar Zuid-Afrika. Voor hem waren de workshops vooral belangrijk om erkenning te vinden voor zijn manier van ‘zijn’.
De jongste deelneemster (32) vertelde dat haar zelfbeeld van een 6 naar een 8 was geëvolueerd, vooral ten gevolge van de bevestiging die zij ontving voor haar manier van zijn en haar eigen acceptatie daarvan. Zij besteedt nu meer aandacht aan haar emoties, geeft haar grenzen beter aan en wil nu gerichter haar vriendschappen gaan uitbouwen.
Een andere deelneemster (60) vertelde dat tot voor kort haar gevoel van eigenwaarde heel gemakkelijk fluctueerde tussen nul en 10 en dat zij overspoeld kon worden door emoties. Nu heeft zij begrepen om beter voor zichzelf te gaan zorgen en heeft meer in de gaten gekregen hoe zij zichzelf in de wereld plaatst. Zij doet daarnaast nu (eindelijk) dingen waar zij goed in is.
Weer een andere dame (52) leerde vooral dat haar donkere gevoelens oké zijn (en dat zit nog in een proces). Zij heeft nu geleerd dat haar aanleg er mag zijn, dat zij die mag toelaten. Zij herkent haar eigen beelddenken nu ook beter.

WORKSHOPDEELNEMERS uit Zevenaar en Zutphen van eerdere workshops spreken:

Wat me het meest heeft geraakt:
– Ik heb het gevoel dat ik weer een opening heb gevonden om mij te kunnen ontwikkelen. In elk geval houdt dat in om veel meer respect voor mezelf op te eisen
– Ik heb ontdekt dat ik meer tijd voor mezelf vrij moet maken (mediteren)
– Ik heb voor het eerst begrepen dat de neiging om altijd maar mijzelf aan de ander aan te passen niet altijd positief is. Dit gaat ten koste van mijn eigen ontwikkeling en identiteit. Verder heb ik veel duidelijkheid en diepgang gekregen over mezelf. De handvaten triggeren mij nu om emoties onder ogen te zien en te uiten
– De herkenning die ik heb ontvangen
– Dat de moeite die ik op school heb gehad eigenlijk niets te maken had met het gezin waaruit ik ben voortgekomen
– Dat ik toch niet zo ‘gek’ ben als ik eerder dacht
– Dat ik de toekomst van mijn zoontje (een 6-jarig dyslectisch jongetje) nu met meer vertrouwen tegemoet zie
– De enorm grote moeite van een dyslectische medecursist
– Het verdriet van medecursisten
– De openheid en vertrouwelijkheid van de groep onderling
– Dat ik niet alleen inzicht maar ook tools heb gekregen om daadwerkelijk wat te doen aan mijn aanleg
– De herkenning, met name in de casus Dorien
– Dat ik nu zeker weet dat ik een beelddenker ben. Daarom wil ik nu leren om wat milder naar mezelf te kijken
– Dat beelddenken iets is wat er mag zijn
– Dat ik nu kan leren zeggen ‘iets in mij’ is boos’ in plaats van ‘ik’ ben boos. Deze benadering vind ik mooi omdat daarmee mijn gevoelens mij niet langer meer totaal hoeven te overweldigen
– Dat ik bevestigd werd in wat ik al enige tijd vermoedde, dat ik een echte beelddenker ben
– De manier waarop Pien mij in deze workshop heeft meegenomen in positief kijken naar beelddenken
– Dat ik hier een nieuw denkkader heb gekregen om naar mezelf te kijken. Ik kan daarom nu al die jaren van therapieshit achter me laten om aan de positieve kanten van mijn aanleg te gaan werken
– Dat ik zoveel herkenning heb opgedaan en ook dat er zoveel herkenning is met hoog sensitieve personen (HSP)
– Dat, als ik zoek naar een woord, ik heel praktisch kan vragen: “Help even.”
– Dat ik (man) niet wist dat vrouwen dezelfde eigenschappen kunnen hebben als ik. Met andere woorden: dat de eigenschappen die ik eerst toedacht aan vrouwen, te maken hebben met beelddenken
– Dat ik zoveel herkende in het voorbeeldverhaal van Dorien en in de verhalen van de andere deelnemers
– Dat ik een compliment kreeg over mijn strijdvaardigheid

Wat nieuw voor mij was:
– Dat een MindMap mij zo helpt om de boel op een rijtje te krijgen
– Dat ik zoveel positieve herkenning heb mogen ontvangen
– Dat een beelddenker zich zo aanpast en daardoor zoveel moeilijkheden op zijn hals haalt (casus Dorien)
– De tools waaronder het jongleren
– Dat je met een MindMap ook je emoties kunt ordenen
– Dat (geschat) 20% van de samenleving extreem taaldenkend is (diegenen ook die de onderwijsmethodes bedenken), 20% extreem beelddenkend en dat daar tussenin een glijdende schaal is van maar liefst 60%. Het onderwijs snapt daarom niet dat er zoiets is als ‘beelddenken’.
– Dat ik niet meer voor mijn gevoel alleen sta, nu ik zoveel herkenning heb gekregen. Dat is niet alleen troostend, het versterkt ook mijn gevoel van eigenwaarde
– De levensloop van Dorien (de casus), waarin ik veel herken bij mijzelf
– De impact die ontspanning heeft bij stress (een van de oefeningen tijdens de workshop)
– De positieve benadering
– Dat je een beelddenker kunt zijn terwijl je toch goed bent in taal
– Dat ik mijzelf als hoog sensitief persoon ook herken in het beelddenken. Voor het eerst herkende ik ook mijn dochter daarin. Zo had ik dat nooit eerder bekeken
– Dat alle mensen als beelddenkers geboren worden
– Dat ik gemerkt heb dat ik al aardig op weg ben om mijzelf als beelddenker te herkennen

Reacties, later per e-mail binnengekomen:
– Heel hartelijk dank voor het vele wat je mij hebt gegeven tijdens de workshop. Ik vond het zò goed in elkaar zitten! Rustig, weloverwogen. Ruimte voor uitwisseling, maar die ruimte werd door Pien ook duidelijk afgebakend zodat er voldoende tijd overbleef voor kennisoverdracht. Ik ben blij met m’n aantekeningen en het vele wat ons werd aangereikt.

REACTIES OP PERSOONLIJKE COUNSELING: ‘Verander je mindset!’

-Carolien Heijnen-Ter Maat (37)
Pien heeft me met haar luisterend oor en haast oneindig enthousiasme geholpen aan praktische tools om mijn beelddenken in te zetten in mijn werk. Dit heeft geleid tot inzichten; ik begrijp beter hoe ik denk. Dit alleen al gaf mij een hoop rust en een beter zelfbeeld. Haar praktische en nuchtere insteek maakt dat ik de tools zonder moeite heb aangeleerd en kan inzetten.

-Ivo (37)
Vanuit het hart een ervaring delen. Open en doortastend weet Pien als geen ander hoe zij bij mij positieve energie kan stimuleren. Als beelddenker, ben ik door haar vele invalshoeken (waaronder de ZelfKennisMethode) op weg geholpen. Haar ervaring, positieve instelling, mindset en humor hebben de coachingsessies bij mij een blijvend warme herinnering gegeven en een permanente bewustwording. Zij heeft me geholpen om meer structuur aan te brengen, mijn spelling te verbeteren, richting te vinden en te focussen. Kortom ik ben zelfverzekerd en bewust geworden, positief kijkend naar de toekomst.

-Isa (12)
Ik had voor mijn proefwerk biologie een 8,5! het werkt dus echt, met bewijs! Ik had deze week ook al een NL toets en voor het eerst leek het alsof het echt goed ging! ik denk dat ik wel een 7 of een 7,5 heb. Ik heb nog niet echt veel gejongleerd (we hebben nog geen balletjes?), maar ik heb wel weer 2 luisterboeken uitgeluisterd. Ik heb nog elke avond geoefend met de ontspanningsoefening en ik heb het voor de wedstrijd ook gedaan, en raad eens? Ik ben eerste geworden met mijn lievelingspaard, net zoals de vorige keer. Ik ga binnenkort ook ´t kofschip of ´t fokschaap kleien want dat heb ik nooit gehad en is wel handig…?. Ik kom nog wel een keertje op bezoek en dan ga ik weer spelen met Floris. (klik hier en lees hoe zij vleugels kreeg)

-Stella (36), klik hier en bekijk hoe Stella vleugels kreeg (halverwege die pagina)

-Wim (44)
Dit was het laatste stukje wat ontbrak. Ik heb er eerder alles aan gedaan, maar deze begeleiding heeft me nu gemaakt tot iemand die het gevoel heeft dat hij er echt mag zijn.

-Hans (45)
Nu ik rust vind in mijn hoofd kan ik mijn eigen handschrift lezen. Het is voor het eerst geen Chinees meer!

OP ‘HOE JE ZORGLEERLINGEN VLEUGELS GEEFT’
2 december 2016 (docent van een Hogeschool):
Ongelofelijk dat een basisonderwijs, middelbaar onderwijs, en in ons geval soms ook nog een MBO, het er niet uithalen, en dat ik na 1 of 2 gesprekken merk: er is iets aan de hand. Steeds vaker merk ik dat ik, mede door jouw boekje, dingen nu kan plaatsen, maar ook gerichter kan adviseren.
En daardoor kan ik de regie teruggeven aan de student die zelf vaak verder kan! En DAT geeft studenten een kick: eindelijk kunnen ze zichzelf gaan sturen. Want tot nog toe werden ze gestuurd en soms (of vaak) zelfs weggestuurd….

OP DE ZKM-BEGELEIDING

-Guido (48)
Wat mij het meeste trof: de eerste keer dat ik “thuiskwam” als beelddenker, de tweede keer wat ZKM bij me losmaakte :-0

-Femmy (48)
Ik ben een veertigplusser uit het onderwijs en heb mezelf met deze ZKM-coaching opnieuw ontdekt! Dit ben ik dus óók. Deze coaching leverde mij een toerustingspakket op voor mijn toekomst. Daarom lijkt me een ZKM-coaching geschikt voor iedereen die zijn baan dreigt te verliezen.

-Dick (31)
Wat mij erg heeft geholpen, naast je luisterend oor, is dat de puntjes van een paar zaken verbonden zijn (zoals op zo’n kinderplaat waarbij je de lijntjes nog moet trekken). Met andere woorden, een paar patronen zijn helder geworden.

OP DE WORKSHOP IN OOSTERHOUT (NB)
voorkant boekje Een moeder: De workshop in Oosterhout gaf mij heel veel herkenning. In de loop van de tijd had ik er al zoveel mogelijk over gelezen. Ik was dan ook erg blij dat ik nu een totaal onafhankelijk verhaal hoorde dat mij en mijn bevindingen bevestigde. Het waren vooral de verhalen die positief gebracht werden. Vaak ervaar ik het (vooral op school) dat het een last is ipv een gave. Je moet elke keer maar weer voor je kind opkomen (no problem), maar je moet vooral vechten. Ik ontmoet weinig tot geen tegemoetkoming vanuit school. De andere methode die ik geleerd heb was vooral ‘zakelijk’ en nu kreeg ik in de workshop ook over emoties te horen. Dat heeft me wel aan het denken gezet. En dat vond ik prettig.
Wat mij ook erg bij is gebleven is de opmerking: beelddenkers worden vaak voor de vakantie ziek door alle extra inspanningen die ze moeten doen op school. Dat klopt, zowel bij mijn zoon (bij hem is het vooral moeheid) als bij mij (elk jaar in januari een griep of iets dergelijks) in de winter.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *