—————————————————————————————————————————————————-
Binnenkort start opnieuw in Zutphen een serie workshops ‘beelddenken’ voor volwassenen met als titel: “Hoe kan ik sterker staan in een wereld die anders omgaat met informatie”. Wanneer? Op de donderdagmiddagen 4, 11 en 18 oktober en 1, 8 en 15 november 2018.
—————————————————————————————————————————————————
“Toen de Belgische zangeres Selah Sue eind 2015 een open brief schreef op Facebook over hoe depri ze zich voelde, plopten daar 22 duizend likes op binnen. (…) Eerder deden negen BN’ers in het tijdschrift Linda een boekje open over hun burn-out. Onder hen Hugo Borst, Martine Sandifort en Sophie Hilbrand, die over haar burn-out een vijfluik maakte voor BNNVara. Eén op de zeven Nederlanders kampt met burn-outverschijnselen, volgens de laatste cijfers van het Trimbos-instituut.”
Aldus een artikel in de Volkskrant dat ik deze zomer tegenkwam. Tja, en wat blijkt? Dat artiesten in bijna alle gevallen beelddenkers zijn! Vandaar dat ik zo blij was met dit bericht.
Beelddenkers vatbaarder voor een burn-out
Het is al weer heel wat jaren geleden dat mijn eigen kind een burn-out kreeg, werkelijk verschrikkelijk om aan te zien. In diezelfde periode kwam ik een vaste medewerkster tegen van Nel Ojemann, dé toenmalig meest deskundige in ons land over het verschijnsel beelddenken. Deze assistente vertelde me dat beelddenkers vatbaarder zijn voor een burn-out dan anderen! Ach, wat heeft mij dat toen getroost!
Inmiddels weet ik waarom en richt ik een deel van mijn workshops voor volwassen beelddenkers in voor juist dít pijnlijke aspect dat velen maar al te goed kennen.
Prachtige kwaliteiten maken kwetsbaar
De oorzaak ligt hem juist in de prachtige kwaliteiten van beelddenkers! Denk alleen al aan hun sterke sociale betrokkenheid. Sneller dan anderen merken ze ook de pijn op van een ander, van een collega of van wie dan ook. Gecombineerd met hun groot gevoel van rechtvaardigheid bedenken ze vervolgens oplossingen en nemen ze deze problematiek maar al te vaak mee naar huis. Als vervolgens de leidinggevende zijn handen hier niet aan wil branden, gaat dit ‘vreten’ aan onze beelddenker. En, voor je het weet belandt hij in een vicieuze cirkel van piekeren, boosheid, spanning en een groot gevoel van onmacht. Tja, dat zijn slechte ingrediënten om relaxt naar je werk te gaan.
Hulpvaardigheid en een burn-out
Een beelddenker laat zich maar al te snel over zijn grenzen trekken. Ik heb er werkelijk veel ontmoet met juist dít probleem. “Ach, die en die zit in de problemen, kom op”, zegt hij dan tegen zichzelf, “ik zet er wel even mijn schouders onder, huppakee!” Dit impulsief springen in de problematiek van een ander siert hem mateloos. Maar, als daarna met deze persoon zich weer andere problemen voordoen, zegt hij meestal geen nee. Dan kan zo’n beelddenker in de fuik terechtkomen van zijn eigen hulpvaardigheid.
Sommige beelddenkers verklaren dit dan door te zeggen: “Ik wil immers graag pleasen.” Maar ik vind dat wat al te gemakkelijk geformuleerd en behoorlijk negatief ten aanzien van zijn positieve instelling om anderen een helpende hand te bieden. Alleen een beelddenker met een negatief zelfbeeld en/of een gering gevoel van eigenwaarde, heeft inderdaad wel een extra probleem. Hij is dan beduidend kwetsbaarder waardoor hij zich snel over zijn grenzen laat trekken. Ook dat is een venijnig ingrediënt om een burn-out te gaan ontwikkelen.
(wordt vervolgd)
