De vorige keer heb ik wat punten aangeroerd die beelddenkers kunnen afremmen om tot bloei te komen. Deze en de volgende keer wil ik meer praktische suggesties hiervoor doen.
Creatief omgaan met energie
Allereerst wil ik opnieuw en met nadruk stellen dat de beelddenker een noodzaak heeft om te spelen en te sporten. Dit is het waaruit hij bij uitstek zijn energie haalt!
Zo kwam Jasper (10) bij me omdat hij zijn school verschrikkelijk vond. Hij is een uitgesproken beelddenker en opvallend beweeglijk en had een bloedhekel aan het opzeggen van de tafels. Hij is toen zijn beweeglijkheid gaan inzetten om die tafels erin te stampen. Op elke traptrede legde hij een post-it note met het getal van een tafel (bijv. 4, 8, 12, enz.) van beneden naar boven. Naar boven lopend benoemde hij hardop het getal dat hij tegenkwam. En ook weer terug, de trap af. Hiermee stampte hij letterlijk de getalssprongen in het hoofd, eerst nog met behulp van de spiekbriefjes, later zonder. Hij oefende het thuis met zijn broertje en in de loop van een paar dagen ging dit fantastisch.
Zo vertelde een meisje van 12: “Het lijkt alsof mijn hoofd een achtbaan is. Ik wil eruit en dat lukt me niet. De hele dag gaat het door en ‘s nachts vaak ook. Ik wil rust!” Jongleren helpt dan enorm, al doe je het maar even! Je hoofd wordt rustig, gepieker en stress verdwijnen en je krijgt een soort flow in het hoofd die het werk doet, zonder dat je er nog bij hoeft na te denken.
Handig omgaan met de beschikbare concentratie
Waarom spel en sport zo belangrijk is, heeft dus ook te maken met het opvijzelen van de concentratie, met een goed beheer van de spanningsboog. Helaas kun je niet altijd rondjes rennen en dan moet met deze behoefte creatief worden omgegaan.
Zo kan een kind bij het huiswerk maken zich na een leerprestatie bijvoorbeeld “belonen” met een stukje creatief huiswerk. (Bij sommigen is de maat van leren al vol na tien minuten stampen.) Als het kind zich dan even uitrekt of door de kamer springt, komt de bloedstroom weer op gang en kan er weer concentratie worden opgebracht. Als het huiswerk verder regelmatig wordt afgewisseld in stamp- en maakwerk zal dit de aandachtsspanne nog verder helpen opkrikken.
Zo leerde ik een dominee kennen. Vanwege zijn lichamelijke onrust en beperkte concentratievermogen was hij er vroeger van overtuigd geraakt dat hij geen studiehoofd was. Na zijn eindexamen zocht hij daarom een baantje, dat hem echter van geen kanten beviel. Toen ontdekte hij dat hij wel degelijk geconcentreerd kon zijn als hij zich eerst lichamelijk had uitgeput. Met deze wetenschap heeft hij zich dan ook als 25-jarige aangemeld om theologie te studeren en wist dankzij het joggen zijn bul te behalen. Tussen de colleges door en van tevoren matte hij zich hiermee af. En dit gaf hem voldoende rust.
(wordt vervolgd)
