Spiegeling of beeldvorming?
Onder de titel “Dyslexie en beelddenken bij volwassenen” zullen zeer, zeer binnenkort op Youtube video’s van mijn hand verschijnen. Tegelijk ook op deze website! Een eerste deel ligt al klaar. Er moet alleen nog enig knip- en plakwerk aan gepeuterd worden voordat het wordt ingestuurd naar de Cloud.
Dit initiatief gebeurt naar aanleiding van maar liefst twee volwassenen die in twee weken tijds mij toevertrouwden dat ze mijn website graag zouden willen bezoeken. Maar….ze zien het niet zitten om zich door die lappen tekst heen te worstelen.
Dan gaan we het dus voortaan doen met beeld en geluid. Ik hoop daarvoor allerlei mensen te interviewen die beelddenkend zijn en dat soms ook nog eens combineren met dyslexie. Eentje is al goed gelukt, maar…dit hou ik nog even als verrassing.
6 april 2019. Het is gelukt!!! Ga naar YouTube en klik het volgende aan: https://youtu.be/bCJu1ajDF3c
Beelddenken bekeken vanuit een positief perspectief
Voor diegenen die geen probleem hebben met lange teksten, wil ik met veel genoegen citeren uit een website van een ‘collega’ beelddenkster die net als ik het beelddenken vanuit een positief perspectief wil benaderen. Hierbeneden put ik uit een deel van haar februaricolumn uit www.wateenverschil.info.
Beginner’s eye
“Hoe kan mindfulness je helpen bij de opvoeding van je kind? Jon Kabat-Zinn, de grondlegger van mindfulness, heeft hierover gezegd: ‘It is about seeing our children as they are, not as we want them to be.’ Het gaat er dus om dat we onze kinderen zien zoals ze zijn, en niet zoals we willen (of denken) dat ze zijn. Daarvoor is het nodig dat we onze oordelen, overtuigingen en verwachtingen over hen loslaten en hen met een beginner’s eye, met het oog van een beginner, bekijken.
Frisse blik
Dat houdt ook in dat we geen labels op kinderen plakken: hij/zij is slim, sportief, onhandig, hij/zij heeft ADD, ADHD, autisme, etc.
Waarom niet? In het artikel ‘Waarom het goed is je kind af en toe met een “frisse blik” te bekijken’ schrijft Nicole van Borkulo: ‘Door je geschiedenis met iemand (kind, partner, vrienden, zelfs met jezelf) heb je je een beeld gevormd, en dat beeld beïnvloedt de manier waarop je met iemand omgaat. Door labels – gegeven door een instantie of zelfbedacht, want dat doen we allemaal (…) – besteden we vooral aandacht aan gedrag dat dat label bevestigt. Dat vernauwt onze aandacht en zo zien we niet meer wat er óók is. Een beginner’s mind zorgt ervoor dat je weer meer open gaat staan, zo kan er ruimte komen voor verandering, in het kind en in je relatie.’
Verwondering en nieuwsgierigheid
Volgens klinisch psycholoog, mindfulnesstrainer en hoogleraar orthopedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam Susan Bögels betekent mindful opvoeden ‘dat wij de ware aard van ons kind leren kennen, in plaats van het kind te zien als een verlengstuk van onszelf, en er de (al dan niet ingeloste) verwachtingen op te projecteren die we van onszelf hadden.’
Het gaat er dus om dat je niet vanuit vaststaande verwachtingen naar je kind kijkt, maar vanuit verwondering en nieuwsgierigheid, vanuit een liefdevolle, vriendelijke houding.”
(Cursief is van mij)
