Onderwijs en beelddenken (1)

Kerstboomversiering van moedertje natuur

Onbekendheid met het fenomeen beelddenken
De vorige week wachtte ik op mijn beurt in een copyshop toen ik ongewild getuige werd van een hoogst merkwaardig gesprek tussen een jonge werknemer en zijn oudere baas. De jongen zei dat hij zijn baas maar chaotisch vond. Intussen doorwerkend, antwoordde de oudere man na enige tijd: “Ik kom toch even terug op wat je daarnet zei. In het restaurant waar ik vroeger werkte, werd ik juist geprezen door het feit dat ik zo’n goed overzicht had.”

De baas en zijn vrouw zijn duidelijk beelddenkers, dat had ik al eerder gezien. Je zou hun anders-zijn kunnen vergelijken met de foto hierboven: een meer natuurlijke vorm van versiering tegenover een traditioneel opgetuigde kerstboom 🙂 . De zaak staat immers vol inspirerende maaksels van zijn vrouw, naast prachtige verzamelingen van mapjes, kaarten, doe-het-zelfartikelen, verf- en viltstiftsoorten in allerhande maten: een feest om er rond te snuffelen!
Sommigen zullen zijn inrichting “chaotisch” noemen. Maar dit stigma wordt over het algemeen alleen door niet-beelddenkers op beelddenkers geplakt omdat de eersten er een geheel andere manier van ordening op na houden: systematisch en volgordelijk, in beelddenkers-ogen handig maar saai.

Het is de onbekendheid met het fenomeen beelddenken waardoor dit soort kwetsende gesprekjes plaatsvinden. Weet je echter meer over beelddenken, dan zou je uit de inrichting van de zaak en het gesprek meteen vijf prachtige kenmerken herkennen van beelddenkers. Ik denk dan aan een geheel eigen manier van ordenen. Ik vergelijk deze wel eens met die van een spreeuwenzwerm (zie mijn logo hierboven). Verder: fantasie, een sociale instelling, de baas corrigeerde zijn jonge werknemer immers niet, gevoeligheid, hij kwam er toch op terug. En het hebben van overzicht.

Nieuw leven uit het oude

Goed nieuws voor het onderwijs!
Er gaat onherroepelijk iets nieuws groeien uit het verouderde onderwijssysteem van ons land. Dit functioneert nog steeds in grote lijnen vanuit principes uit de jaren ’50 van de vorige eeuw, maar voldoet niet meer. Niet alleen is er een lerarentekort en bij docenten een te grote administratieve last, het hele pedagogische landschap behoeft vernieuwing. In de komende blogs zal ik uitgebreid stilstaan bij wat vooraanstaande denkers hierover te vertellen hebben. Deze voorstellen zullen vooral onze beelddenkers ten goede komen!

Goed nieuws voor beelddenkers!
Zo betoogt bijvoorbeeld Martha Nussbaum dat leerlingen louter op basis van feitenkennis en logica niet goed kunnen leren omgaan met de complexe wereld die hen omgeeft. Er is een derde vaardigheid nodig, die ze de ‘narratieve verbeelding’ noemt. Ze bepleit een vooraanstaande plaats voor de kunstvakken en geesteswetenschappelijke disciplines. Ze betoogt dat deze vakken van belang zijn, omdat ze de menselijke verbeelding stimuleren. Verhalen zijn naar haar mening waardevol om leerlingen te leren zich in te leven in de behoeften van andere mensen. En vakken als kunst, literatuuronderwijs, geschiedenis, muziek, filosofie en godsdienst helpen daarbij enorm.
Naast het stimuleren van de verbeeldingskracht, noemt zij nadrukkelijk het leren denken buiten de gebaande paden. Laten deze twee genoemde aspecten van haar betoog nu juist horen tot de specifieke kenmerken van onze beelddenkers!

(wordt vervolgd)

About Pien

In de zelfkenniswerkplaats van Pien helpt de zelfkennismethode (ZKM) op weg naar dichterbij
This entry was posted in Geen categorie and tagged , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *