—————————————————————————————————————————————————-
Binnenkort start opnieuw in Zutphen een serie workshops ‘beelddenken’ voor volwassenen met als titel: “Hoe kan ik sterker staan in een wereld die anders omgaat met informatie”. Dit keer op zes dinsdagmiddagen en wel op 5, 12 en 19 februari, 5, 12 en 19 maart 2019.
—————————————————————————————————————————————————
BEDRIJFSLEVEN VAN DE TOEKOMST: OPGELET!
Niet te geloven! In het novemberblog had ik een ‘oproep’ gedaan aan het bedrijfsleven en meteen kwam het antwoord! Dit werd er zelfs eentje dat richting geeft als een koe op het dak, maar dan als richtingwijzer.
Het leek wel of ‘het bedrijfsleven’ mijn verhaal goed had gelezen. Of was het misschien toch eerder de journaliste Charlot Verlouw van de zaterdageditie van Trouw van 17 november jl. die hetzelfde artikel had gelezen als ik? Hoe dan ook, ik kreeg meteen antwoord dankzij haar verhaal ‘Op zoek naar het ultieme werkgeluk’!
Haar artikel ging over twee mannen, met de mooie namen De Morree en Minnaar, die vanaf begin 2016 allerlei bezoeken aflegden aan hoogleraren, goeroe’s en mensen uit het bedrijfsleven met deze vraag in het achterhoofd: “Hoe zorg je ervoor dat jouw personeel echt plezier in het werk heeft?”
Onder de kietelende naam ‘corporate rebels’ worden zij inmiddels in allerlei bedrijven uitgenodigd om te komen vertellen wat ze precies hebben geleerd. En, vooral, hoe zij deze bevindingen stapsgewijs kunnen gaan invoeren in hun eigen bedrijfscultuur.
Gelijkwaardige en inspirerende werkomgeving
‘Graag’, schrijft Verlouw ‘zouden Minnaar en De Morree een zetje willen geven aan de revolutie, van een hiërarchische, ontransparante organisatie naar een gelijkwaardige, inspirerende werkomgeving door de goede voorbeelden met de wereld te delen.’ (…) ‘Een gelukkige, zelfstandige werknemer denkt in het belang van het bedrijf en is dus wel betrokken’. Zo zijn ze bijvoorbeeld lovend over Buurtzorg, een zorgbedrijf waar 14.000 mensen werken zonder manager. ‘Alle werknemers zijn opgedeeld in zelfsturende teams van maximaal 12 mensen.’
Hoop voor beelddenkers!
Interessant in dit artikel is dat niet iedereen op zo’n revolutie zit te wachten. Zo bleek uit onderzoek dat zelfs 20% van de werknemers van een bedrijf dat de organisatiestructuur ingrijpend verandert ‘liever blijft bij een bedrijf waar de ’ouderwetse’ piramide nog wel overeind staat. Bijvoorbeeld managers die hun macht niet uit handen willen geven, of werknemers die helemaal geen behoefte hebben aan meer verantwoordelijkheid’.
Frappant, want ongeveer 20% van de Nederlanders zijn extreem niet-beelddenkend, zijn dus zogenaamd taal- of lineair denkend. En het is juist deze groep die het onderwijs wijs maakt dat ‘iedereen dus’ zo denkt als zij: onderwijskundigen, pedagogen, enz. Met andere woorden, het fenomeen ‘beelddenken’ (dat nog steeds niet wetenschappelijk is onderzocht) hoeft geen bijzondere aandacht, zo redeneren zij. En zo denken veel anderen dus ook.
En ik kan me daar iets bij voorstellen omdat er slechts 20% extreme beelddenkers rondlopen in de westerse wereld, mensen zoals ik. Maar, er is ook een groep van zogenaamde ‘overgangsdenkers’ (60%). En juist deze grote groep doet die eerste 20% volharden in de vooronderstelling dat ‘iedereen’ dus zo denkt als zij…
Wat een geluk dat ik dit artikel onder ogen kwam en dat ondanks deze 20% er duidelijk behoefte is aan verandering op de werkvloer: een opsteker voor beelddenkers!
(De volgende serie blogs zal gaan over onderwijs en beelddenken)
