Beelddenkers: intens in het leven staand (3)

Een vrolijk makende naam
Als slot van deze serie over beelddenkers en intens in het leven staan, wil ik vertellen over Laetitia (67). Zij is beelddenkster: ze is artistiek, heeft een intense drang om te leren, verslindt boeken het liefst via luisterboeken, verfoeilijkt administratieve handelingen, is hoog sensitief en geniet van haar associatieve denken. Haar naam verwijst naar vrolijkheid. Als jongste binnen haar gezin is zij dan ook met grote vreugde binnengehaald. Toen ik haar echter voor het eerst ontmoette, spatte de vreugde niet bepaald van haar af. Nu, een jaar later, heeft er bij haar een metamorfose plaatsgevonden die tot grote vreugde stemt.

Op bezoek bij haar valt onmiddellijk het schitterend mozaïek op in haar entree dat zij zelf ontwierp en plaatste. Het leven, zo lijkt het, is voor haar een grote legpuzzel geweest. En stukje bij beetje is het haar gelukt hierin een mooi patroon te ontwaren.

Aanpasser
Toen ze twee jaar oud was stierf haar moeder. Veel hield ze van haar tweede moeder, een weduwe met zeven kinderen. Het nieuwe, samengestelde gezin echter met maar liefst twaalf kinderen accordeerde niet met elkaar waardoor Laetitia opnieuw moederloos werd, een meisje nog van 11.

Binnen haar milieu was het halszaak te doen ‘zoals het hoort’. Dit maakte dat zij er zich niet werkelijk thuis kon voelen. Als puber groeide ze weliswaar uit tot een fenomenale aanpasser, toch voelde zij zich thuis eenzaam en alleen. Haar vader stemde er daarom mee in dat ze op haar 15de naar kostschool mocht.

Thuis gekomen bij zichzelf
Een moeilijk leven volgde, maar sinds een jaar is er iets aan het veranderen. Ze begint te ontdekken wie ze werkelijk is. Hoe is haar dat gelukt?

• Door op te houden zich voortdurend aan te passen.
• Door nieuwe, bevrijdende ontdekkingen te doen, voortgekomen uit haar intense drang om te leren.
• Door het volgen van een cursus in wonderen die, naar eigen zeggen, een totale ommekeer heeft teweeggebracht. Ze leerde anders naar zichzelf te kijken: “Ik ben veel méér dan mijn ego!”
• Door niet langer de dood van haar moeder de schuld te geven of de rigiditeit van haar vader. Het waren haar eigen reacties daarop, zegt ze nu, die maakten dat ze uitgroeide tot dat kleine, ineengedoken wezentje van voorheen.
• Door zelfacceptatie. Ze durft nu zelfs te stellen dat die moeilijkheden nodig zijn geweest om te worden wie ze nu is.
• En het KAN anders, leert haar cursus. Daarom vertelt ze nu dat het voelt alsof ze uit een cocon tevoorschijn is gekropen.

Laatbloeier
Zoals veel andere beelddenkers is zij een echte laatbloeier! “Nu voel ik dat ik onderdeel ben van een groter geheel. Niet langer meer ben ik dat kleine, donkere eilandje van vroeger!”
De spreuk hiernaast hangt nu nog aan de binnenkant van haar kast. Misschien dat er nog eens een tijd aanbreekt dat deze wijsheid ook door anderen mag worden gezien.

Als echte doorzetter streeft ze er nu naar haar medicatie af te bouwen. Uiterst zorgvuldig en langzaam omdat ze lange jaren niet zonder deze antidepressiva leven kon. “Een hevig gevecht maar ik verwacht de diamant ooit bloot te leggen!”

Wat een dapper levensverhaal. Haar doopnaam heeft zij waargemaakt!

About Pien

In de zelfkenniswerkplaats van Pien helpt de zelfkennismethode (ZKM) op weg naar dichterbij
This entry was posted in Geen categorie and tagged , , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *