Beelddenkers: intens in het leven staand (2)

Dichtkunst en proza
Omdat beelddenkers intens in het leven staan, kijken zij op een specifieke manier. In het vorige blog heb ik geprobeerd dit ‘schildersoog’, deze gevoeligheid voor schoonheid, te beschrijven.
En dat hoeft niet perse te worden uitgedrukt in verf of potloodlijnen, dit kan evengoed in gedichten of proza. Literatuur wordt als waardevol beschouwd omdat deze jou woorden schenkt om je eigen beelden en sfeertekeningen te beschrijven en om deze te bekijken vanuit een nieuwe invalshoek. Juist hun specifieke manier van kijken zorgt ervoor dat de beste schrijvers en dichters beelddenkers zijn.

Sociale betrokkenheid
Zo had ik het genoegen Fred (42) te ontmoeten, een talige beelddenker die maar liefst twee boeken schreef. Vanwege zijn sterke sociale betrokkenheid deed hij een tijdlang ontwikkelingswerk in Afrika waar hij zich liet raken door de verhalen. Eenmaal thuisgekomen bekommerde hij zich over asielzoekers. In dat vrijwilligerswerk ontdekte hij dat hij de neiging heeft om in zijn zorg voor anderen door te slaan. Zijn fijngevoeligheid en zorgzaamheid dreigde een valkuil te worden.

Beelddenken en zelfacceptatie
In zijn voorlaatste baan werkte hij onder zijn niveau. Net als Bart (van het augustusblog) ten gevolge van een laag zelfbeeld. Fred is toen op zoek gegaan naar meer zelfkennis en tot zijn grote verrassing ontdekte hij dat hij een ‘beelddenker’ is, een fenomeen dat hem tot dan toe volkomen onbekend was. Dit heeft hem zoveel inzicht gegeven en opluchting dat zijn eigenwaarde enorm is gegroeid. Zo schreef hij onlangs:
“Het bijzondere is dat ik nu al negen weken fulltime aan het werk ben. Binnen de internationale transport voel ik me als een vis in het water vanwege de gedrevenheid van de mensen daar, het snelle schakelen, de korte communicatielijnen, de vreemde talen en de vrijheid die ik krijg om dingen op mijn manier te doen. Daarnaast kreeg ik ook nog eens vier betaalde schrijfopdrachten!”

Aarden
Iemand met zoveel passies, ideeën en betrokkenheid raakt al heel snel vol in het hoofd, weer zo’n bekende valkuil bij beelddenkers. Hoe is het hem gelukt om daaruit te komen?
Welnu, in periodes van werkloosheid is hij te voet door heel Europa getrokken. Tijdens deze zware trektochten heeft hij leren loslaten en volharden. En genieten van het kleine. Deze wandelingen leverden hem bovendien een passie op voor de natuur.
Zijn nieuwste ontdekking is meditatie via ademhaling. Fred ontdekte dat hij nog meer dan voorheen zijn lichaam mag ‘bewonen’. Emoties, herinneringen, blokkades liggen immers in het lichaam opgeslagen. Door nu diep en intensief te ademen komt er veel los. “Het allerbelangrijkste daarvan is dat ik daarmee geleerd heb te aarden. Dát maakt mij nu een compleet mens!”

About Pien

In de zelfkenniswerkplaats van Pien helpt de zelfkennismethode (ZKM) op weg naar dichterbij
This entry was posted in Geen categorie and tagged , , , , , , , , , , , , . Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *